|
|
| |
|
| |
 |
| Trek je je kritiek en commentaar van je ouders erg aan - word je er boos of onzeker van - sluit je er dan bewust voor af.
Doe de volgende oefening.
Sluit je ogen en stel je voor hoe vanuit de hemel een bundel levenskracht op je neerdaalt.
Met je handen metsel je de energie in een ei om je heen.
De buitenkant van het ei wordt hard.
Het is een schil die je beschermt tegen negatieve invloeden, vervelende opmerkingen en kritiek.
Alleen als jij dat wilt, kan je een luikje openen in de schil. Door dit luikje kun |
|
| je contact maken met andere mensen, en ideeën en gevoelens uitwisselen.
Doe nu je ogen weer open.
Doe je deze oefening regelmatig dan zul je merken dat je in het contact met je ouders sterker in je schoenen staat en hun commentaar je minder raakt. |
| |
|
| In het contact met je ouders kunnen allerlei communicatieproblemen spelen.
Je ouders luisteren niet goed, vermijden onderwerpen, of voelen zich snel aangevallen.
Geef zelf het goede voorbeeld.
Laat ze uitpraten, zeg dat je waardeert wat ze voor je doen, en zeg wat je op je hart hebt.
Uit kritiek tactvol, zeg niet: 'Je hebt ook nooit tijd voor me', maar liever: 'Ik vind het jammer dat je geen tijd voor me hebt, daar word ik verdrietig van.'
Door aan te geven hoe je je voelt, voelen je ouders zich minder snel aangevallen en hebben ze meer begrip voor je standpunt.
De kans bestaat dat zij je voorbeeld volgen en ook beter gaan communiceren.
Zo niet, dan liggen de communicatieproblemen in ieder geval niet aan jou. |
| |
 |
| Problemen kunnen ontstaan als je de dingen die je ouders doen en zeggen onbewust nog steeds op jezelf betrekt.
Kleine kinderen doen dat automatisch.
Is een ouder veel weg, dan denkt een kind: 'Ik ben zeker niet leuk genoeg om voor thuis te blijven.'
Als volwassene moet je je daarvan losmaken.
Hebben mensen een slechte jeugd gehad, dan kunnen ze later moeite hebben met het geven van liefde.
Besef dat dit bij je ouders het geval kan zijn.
Het is hun achtergrond en hun karakter - pas in de tweede plaats jouw gedrag - die bepalen hoe ze op je reageren.
Voel je dus niet te veel aangesproken door hun commentaar en ga je eigen gang. |
|
| |
|
| Veel mensen blijven verlangen naar de goedkeuring en liefde die ze nooit of te weinig van hun ouders hebben gehad.
Hou daar mee op.
Je jeugd is voorbij en je bent nu je eigen persoon.
Accepteer dat je ouders zijn wie ze zijn en dat ze misschien geen goede opvoeders waren.
Besef dat je niet van hen zult krijgen wat ze niet kunnen geven.
Ga nog een stapje verder: vergeef ze hun fouten. Niet zozeer voor hún welzijn of jullie relatie, maar voor jezelf.
Rondlopen met wrokgevoelens ondermijnt je gezondheid. Om te kunnen accepteren en vergeven, kan het nodig zijn dat je bepaalde dingen moet uitpraten met je ouders. |
| |
 |
| Het kan zijn dat dingen uit het verleden nog steeds tussen jou en je ouders in staan.
Oude koeien uit de sloot halen kan moeilijk zijn, je ouders zitten er waarschijnlijk niet op te wachten.
Probeer het toch. Zoek een rustig moment uit, het liefst bij hen thuis, en zeg dat er iets is waar je graag met hen over wilt praten.
Probeer niet verwijtend te zijn in wat je zegt. Misschien valt hun reactie je mee, misschien ook niet.
Je hebt het dan in ieder geval geprobeerd. Het kan ook helpen om je ouders een brief te schrijven met wat je dwarszit. Op die manier uit je je gevoelens zonder dat ze je in de rede kunnen vallen. Het kan ook zijn dat je gewoon wilt zeggen dat je van hen houdt. Vaak vinden mensen dat heel moeilijk. Flap het er gewoon uit: 'Ik hou van je!' Als jij het durft te zeggen, zul je zien dat zij dat ook durven.
Iemand moet als eerste die drempel overwinnen. |
|
| |
|
|
| |
|
