| |
|
| |
 |
We zijn er allemaal wel eens door heen gegaan: het einde van een liefde:.
Je zult je de periode daarna vast en zeker als een donkere en pijnlijke periode herinneren.
Dat is het leven, wordt er dan gezegd.
Je wordt er sterker van. Het zal wel.
Feit blijft dat liefdesverdriet pijn doet.
En hoe! je wordt overstroomd door herinneringen, door wroeging, schuld- en wraakgevoelens maar wat het meeste pijn doet is het idee dat: wat eens was, niet meer is.
Het zijn allemaal heel sterke gevoelens die ieder van ons wel kent en die er soms toe leiden dat we niet de meest |
|
| verstandige oplossing kiezen. In plaats van definitief een punt achter een stukgelopen relatie te zetten, laten we die vaak maar al te graag doorsukkelen... en hopen dat het weer goed komt ook al is het "uit". |
| |
| Kijk maar eens om je heen.
Niet alleen naar jezelf, maar ook naar anderen.
Je zult opmerken dat in veel gevallen waarin een relatie uitgaat, de twee partners elkaar niet los kunnen laten.
Er ontstaat een soort platonische vriendschap die wordt verdedigd met een: "we zijn goede vrienden gebleven" of "aan hem kan ik alles vertellen, ook de problemen die ik met andere mannen hebt."
Als er een feestje is, gaat de ex-partner mee.
Als hij jarig is, belt zijn ex om hem te feliciteren.
De ex-partners zien elkaar nog vaak want anders voelen ze zich alleen.
Je hebt wel begrepen wat we bedoelen. Ze gaan niet meer samen, maar zijn toch altijd samen. |
| |
| Geen probleem totdat zich voor een van de partners een nieuwe liefde aandient, een nieuwe relatie.
Op dat moment doen zich de eerste strubbelingen voor.
De nieuwe derde in het spel accepteert de aanwezigheid van de ex-partner niet.
Hij of zij accepteert niet dat zij of hij voor elk wissewasje haar of zijn ex nog belt.
Hij of zij vindt het vervelend en is soms zelfs jaloers.
En zij of hij maar uitleggen dat er geen reden is om jaloers te zijn, dat hij of zij nu alleen nog maar een goede vriend(in) is... woorden, woorden, woorden. |
 |
|
| |
| Als een relatie stukloopt en eindigt, is het een teken van volwassenheid om er definitief een punt achter te zetten.
Om de relatie niet eindeloos door te laten sukkelen.
Alleen dan zul je in staat zijn om een nieuw leven met eventueel een nieuwe partner op te bouwen.
Door definitief een punt achter je vorige relatie te zetten, toon je je nieuwe partner respect, geef je hem of haar het gevoel dat hij of zij uniek is (dat is hij of zij toch ook?) en "pest" jij je nieuwe partner niet voortdurend met het soms ietwat kinderachtige spelletje dat een ex in je leven vaak met zich brengt. |
| |
| Definitief afrekenen met het verleden is moeilijk, maar niet onmogelijk.
Een volwassen persoon maakt zijn of haar keuzes en begrijpt wat belangrijk is en wat niet.
Je bent het je nieuwe partner verschuldigd. |
| |
| Hoe doe je dat? Heel gemakkelijk: je moet het willen.
Heb je besloten dat een relatie geen toekomst heeft (of heeft hij dat besloten), probeer het dan te accepteren en laat de relatie niet doorsukkelen: kap ermee! simple as that.
Hoe moeilijk dit ook voor je zult zijn. Stop geen energie in iets wat allang een verloren zaak is.
Ga energie stoppen in jezelf en bouw een nieuw leven op.
Geniet van nieuwe mogelijkheden en ontmoet nieuwe vrienden. |
| |
|
|
| |
