|
|
| |
|
| |
 |
Het doel van dit onderwerp is om aandacht te vragen voor het leed en verdriet waar grootouders en ouders mee te maken hebben, of mee te maken zullen krijgen.
Ruzie in de familie.
Ruzie, om vaak de meest idiote en onbenullige zaken. |
| |
| Het grootste leed en verdriet wordt veroorzaakt door een dwangmiddel ten opzichte van de grootouders.
Dit dwangmiddel houd in dat de grootouders de kleinkinderen niet meer zien.
En bij ouders blijkt een zoon, of dochter niet meer thuis te komen.
Aangezien dit leed en verdriet bij ouders en grootouders een groot probleem is, is er besloten aandacht te schenken aan dit onderwerp op deze website.
We zien ook bij echtschedingen dat de kinderen vaak worden ingezet als dwangmiddel.
Ruzies binnen de familie, met als gevolg leed en verdriet bij ouders en grootouders, komen veel vaker voor dan u denkt.
Als er objectief naar wordt gekeken blijkt vaak, dat het bij goede wil simpel is op te lossen. |
|
| Jaloezie ten opzichte van een ander familielid blijkt vaak de oorzaak van het conflict. |
| |
|
| Zorg ervoor, dat alle kinderen en kleinkinderen gelijk wordt behandeld.
Roddel niet over de één, of de ander.
Probeer, als u de mogelijkheid bezit, om een paar maal per jaar de familie, met alle kinderen en kleinkinderen, bij elkaar te brengen door b.v. met een etentje.
Het is niet de garantie, dat er geen conflict ontstaat, maar je hebt wel de voorwaarden geschapen, om een conflict bespreekbaar te maken.
Mocht het echter toch tot een conflict komen, is praktisch altijd jaloezie, gevoel van achtergesteld te zijn en gekwetstheid, de oorzaak.
Zit je met een bepaalde kwestie bespreek het vroegtijdig en krop het niet op. |
 |
|
| |
|
| Voorop gesteld, dat beide partijen uit redelijke personen bestaat en de wil hebben het conflict op te lossen.
Indien dat niet het geval is, is helaas elke poging gedoemd te mislukken. |
| |
| Om contact te zoeken gebruik alleen de telefoon, geen e-mails of SMS berichten.
Bij een telefoongesprek kan gelijk weerwoord worden gegeven en is men eerder geneigd wat tactvoller te handelen.
Bij e-mails, of SMS berichten durft men de "frustratie" in volle hevigheid op te schrijven, want men krijgt niet direct een respons.
Blijf in gesprek en overleg en vraag of een onafhankelijke bemiddelaar uitkomst kan bieden.
Een dergelijke bemiddelaar kijkt fris en objectief tegen het conflict aan en dan zal in negen van de tien gevallen blijken, dat het "conflict" vaak niet de moeite waard is, om er ruzie over te maken.
In de familie zijn zeker personen, die het respect van beide kanten hebben.
Mocht dat niet zo zijn kun je altijd een buitenstaander betrekken.
Er zijn vele bureaus, die zich hierin hebben gespecialiseerd. |
| |
| Probeer niet om kost wat kost je gelijk te halen, of blijf niet halsstarrig een uitgestoken hand weigeren.
Luister naar de argumenten van de andere partij en bedenk dat goed luisteren een gave is.
Alleen op deze wijze kun je een hoop extra leed of verdriet als grootouders of ouders voorkomen. |
| |
 |
Nogmaals, om bemiddeling tot een succes te maken moeten de familieleden bereid zijn te geven en te nemen.
Vergeet niet, dat een houding van het interesseert mij niet een 'farce' is.
Hoe je het ook wendt of keert het laat bij ieder betrokkene zijn sporen na.
Ga maar uit van het feit, dat in een conflict, nooit iemand alleen schuldig is.
Als één van de partijen halsstarrig blijft weigeren mee te werken, is bemiddeling zinloos. |
| |
| De beste manier is en blijft altijd om een conflict te voorkomen.
Maar ook als |
|
| familieleden redelijker wijs in gesprek blijven.
Op deze wijze kan een hoop leed enverdriet voor zowel ouders als grootouders bespaart blijven.
En worden de kleinkinderen niet de "speelbal" van het conflict. |
| |
|
|
| |
|
