|
|
| |
|
| |
|
 |
Iedereen ziet het wel eens niet zitten.
Er zijn genoeg dingen in het leven die tegen kunnen zitten en die het iemand somber doen inzien.
Vreemd is dat niet. Gewoonlijk gaat dat ook wel weer over in een paar uur of in een paar dagen.
Soms gaat het ook niet vanzelf over. Dan kan iemand maanden of soms ook jaren somber zijn.
Dan kan het zijn dat er sprake is van een depressie. |
| |
|
|
Tot de symptomen van een depressie horen als eerste een depressieve stemming die het grootste deel van de dag duurt en die bijna elke dag voorkomt.
Ook kan het zijn dat iemand zich niet zozeer depressief voelt, maar wel vrijwel alle plezier in het leven heeft verloren. |
| Daarnaast kan ook sprake zijn van een toename of afname van het lichaamsgewicht (zonder dieet), slaapklachten, geagiteerd of juist sterk geremd gedrag, vermoeidheid, concentratieproblemen en terugkerende gedachten aan de dood.
Ten slotte wordt pas van een depressie gesproken als de klachten voor de persoon zelf een forse beperking vormen. |
|
| |
|
| Er zijn diverse andere stoornissen op het gebied van de stemming, waar depressie een deel van kan zijn.
Zo kunnen depressieve episoden afgewisseld worden met perioden waarin iemand zich juist vreselijk, overdreven, goed voelt en erg veel dingen onderneemt, waarbij het vaak om dingen gaat waar iemand ook risico's mee loopt, zoals vreselijk veel kopen, of zich op andere manieren ontremd gedragen.
Ook kan het iemand niet echt erg depressief zijn, maar constant een lichte depressie hebben, die vaak ook nog lang aanhoudt.
We spreken dan van dysthymie. |
| |
| Ontmoet en praat online met lotgenoten over een depressieve partner. |
 |
Voor iedereen die erkening, herkenning, steun, troost of hulp zoekt organiseren wij online groepssessies met het thema een depressieve partner.
Deze groepssessies zijn voor lotgenoten die leven met een depressieve partner. |
| |
| Deze groepssessies zijn onder leiding van onze professionele hulpverleners.
Voor informatie of aanmelden klikt u op: Info & aanmelden. |
| |
| Info & aanmelden |
| |
|
| |
| |
|
| Als u zich in het bovenstaande herkent, kan het nuttig zijn om dit eens wat min of meer objectief vast te leggen.
Realiseer wel dat slechts uw huisarts een daadwerkelijke diagnose kan stellen. |
| |
|
| Veel mensen denken dat depressies altijd veroorzaakt worden door nare ervaringen in het leven.
Verdrietige of schokkende gebeurtenissen kunnen inderdaad depressies oproepen.
Mensen kunnen bijvoorbeeld in somberheid wegzakken als ze hun partner hebben verloren en hun verdriet hierover niet goed kunnen uiten.
Of ze verliezen hun levenslust omdat ze hun baan zijn kwijtgeraakt en zich uitgerangeerd voelen.
Soms echter voelen mensen zich depressief zonder enige aanwijsbare 'reden'.
De gevoelens kunnen dan (mede) veroorzaakt worden door processen in het lichaam dan zijn er dus ook biologische oorzaken in het spel.
De meeste depressies worden veroorzaakt door een combinatie van psychische, sociale en biologische factoren. |
| |
| Ben ik de enige? |
| |
|
| Nee: depressieve gevoelens komen veel voor.
Volgens gegevens van de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie heeft tien procent van de mannen en twintig procent van de vrouwen minstens één keer in hun leven een depressie.
Het is dus niet iets waar iemand zich voor hoeft schamen of wat per se verborgen moet worden gehouden. |
 |
| |
| Wat kan ik er aan doen? |
| |
| De ervaring leert dat er een aantal mogelijkheden zijn om een depressie te behandelen.
In de eerste plaats is dat de behandeling met medicijnen.
Deze behandeling kan zeer effectief zijn: rond de 65% van de behandelden geven aan zich beter te voelen.
De medicatie wordt voorgeschreven door een arts. Vooral bij ernstiger depressies kan medicatie noodzakelijk zijn.
Voor meer informatie hierover kunt u zich wenden tot uw huisarts of psychiater.
Daarnaast zijn ook een aantal niet-medicamenteuze behandelingen bekend, die bewezen hebben effectief te zijn: gedragstherapie en cognitieve therapie conditieverbetering. |
|
| |
| Ook bij deze behandelvormen kan het gebruik van medicatie noodzakelijk zijn.
Laat u hierover dus goed adviseren.
De teksten die u verderop aantreft, zijn in eerste instantie bedoelt als werkboek bij de gedragstherapeutische behandeling van depressie.
Zij zijn op internet geplaatst als hulpbron voor onze eigen online hulp bezoekers.
Zij zijn vrij toegankelijk, maar houd er rekening mee dat begeleiding bij sommige van de gepresenteerde technieken noodzakelijk is. |
| |
|
De invloed van depressie op een relatie:
"We leven steeds meer langs elkaar heen". |
| |
| Annelies (36) is al sinds haar puberteit depressief.
Dat bepaalt haar dagen en beïnvloedt steeds meer de relatie met haar man Jos.
Het maakt haar onzeker, ze voelt zich schuldig.
Een openhartig interview over de invloed die depressie kan hebben op een relatie.. |
| |
| Het interview met Annelies vindt plaats tijdens de vakantie.
Niet haar favoriete tijd van het jaar.
In deze periode valt mijn normale dagindeling weg.
En iedereen is in het buitenland, ook mijn therapeut.
Ik hoop dat de vakantie snel voorbij is.
Dan hebben de dagen weer hun vertrouwde ritme.
De zorg voor haar dochtertje, haar baan van zes uur per week, de relatie met Jos, haar familie.
Vastigheid doet haar goed. Ik heb verlatingsangst, vertelt ze, en dat houdt ook verband met mijn depressie.
De eerste keer dat ik depressief werd, was mijn opa net overleden.
Ik was toen zestien. Jaren later werd de depressie erger toen een collega waar ik al jaren mee samenwerkte, een andere baan kreeg en vertrok.
De vaste basis die ze nu heeft, beangstigt haar soms, puur uit angst die te verliezen.
Jos is me vast zat aan het worden.
Ik voel me schuldig over de invloed die mijn depressie op hem heeft.
Als hij bij me weg gaat, kan hij verder met zijn eigen leven."
Jos wilde niet geïnterviewd worden over de depressie van zijn vrouw.
Vooral omdat hij en Annelies er nog niet vaak samen over gepraat hebben en ze het eerste echte gesprek over Annelies haar depressie niet willen voeren met een buitenstaander erbij.
Annelies: We hebben nog nooit gepraat over de invloed die mijn depressie heeft op onze relatie.
Gelukkig komt daar binnenkort verandering in. |
| |
|
| Annelies en Jos kennen elkaar nu een jaar of acht. Ze kregen een relatie toen Annelies net een periode van ernstige depressie achter zich had en nog elke dag professionele begeleiding kreeg. Annelies:
In die tijd probeerde hij me op te beuren.
Hij zei dat het wel weer goed zou komen, dat we er samen wat van zouden maken.
Ze trouwden en kregen een dochter, Carlijn.
Een mooie tijd, maar hoe ouder Carlijn werd, hoe confronterende het moederschap voor Annelies werd.
Het confronteerde me met mijn eigen jeugd.
Ik ben streng gelovig opgevoed, heel strak.
En van mijn ouders kreeg ik geen enkele steun, ik moest alles zelf uitzoeken.
Dat vond ik extra moeilijk als ik naar Carlijn keek en zag hoe hard een kind zijn ouders nodig heeft. |
| |
| De depressie barstte weer in alle hevigheid los.
Terwijl ik van mezelf vond dat ik geen enkele reden had om me zo slecht te voelen.
Getrouwd, een gezonde dochter, een baan, een huis. Ik had toch alles?
Ze probeerde haar gevoelens te onderdrukken en toen Carlijn ongeveer twee jaar was, besloten zij en Jos opnieuw met voorbehoedmiddelen te stoppen om een tweede kind te krijgen.
Maar eigenlijk wilde ik helemaal niet zwanger worden", zegt ze nu.
Ik voelde me er veel te slecht voor.
Mijn stemmingen wisselden enorm.
Het ene moment voelde ik me vrij goed, het volgende moment kon ik echt grenzeloos huilen zonder precies te weten waarom.
Carlijn was ook nog eens in een moeilijke leeftijd.
Ze kon vreselijk dwars zijn en soms ging ik daardoor helemaal door het lint.
Uiteindelijk moest ze wel tegen Jos zeggen hoe slecht het ging:
Ik zat zo in de knoop, dat ik het geen goed idee vond om zwanger te worden.
Het kon niet, alles groeide me boven het hoofd. |
|
| |
 |
Ze meldde zich ziek op het werk, er werd thuiszorg en psychologische begeleiding geregeld en Carlijn ging een paar dagen per week naar de crèche en kon af en toe terecht bij familie, zodat Annelies wat rust had.
Ik voelde me schuldig ten opzichte van haar, zegt Annelies.
Ik kon niet goed voor haar zorgen en was ongeduldig.
Ze had zoveel aandacht nodig, terwijl ik alleen maar met rust gelaten wilde worden en door de medicijnen ook vaak moe was.
Ik voelde me ook schuldig tegenover Jos.
Hij wist nooit wat hij kon verwachten als hij thuiskwam uit zijn werk.
Hoe zou ik eraan toe zijn? |
| Hoe ging het tussen mij en Carlijn? |
|
| |
| Jos deed wat hij kon om zijn vrouw te helpen, maar hij wist niet goed hoe hij dat moest aanpakken en niet alle hulp viel bij Annelies in goede aarde.
Hij raadde me een keer een alternatieve behandeling aan, zegt ze.
Andere mensen in mijn omgeving deden dat trouwens ook.
Mijn zus gaf me een raar soort ketting waar ik van op zou knappen, terwijl ik helemaal niks heb met het alternatieve circuit.
Ik heb een paar dingen wel geprobeerd, zoals die magnetiseur, maar dat is gewoon niks voor mij.
Daar voelde ik me dan ook weer schuldig over, want ik had het gevoel dat anderen dachten dat ik niet genoeg mijn best deed om beter te worden.
Maar dat deed ik volgens mij wél.
Ik nam mijn medicijnen, ik was in therapie, maar het type depressie dat ik heb, is waarschijnlijk chronisch en niet zo makkelijk te behandelen.
Door me allerlei therapieën aan te raden, werd mijn schuldgevoel dus eigenlijk alleen maar groter. |
| |
|
| Nu, ongeveer anderhalf, twee jaar later, heeft Jos wat afstand genomen van Annelies haar ziekte.
Annelies: Hij zei dat, dat moest omdat hij er anders aan onderdoor zou gaan.
Ze mist hem, ze mist zijn steun.
We hebben nog steeds een goede relatie, zegt ze, maar we zijn niet meer zo hecht als we ooit waren.
Hij heeft een soort pantser om zich heen, uit bescherming.
Hij helpt me, maar is niet meer zo betrokken.
Slaat minder spontaan een arm om me heen en als ik vraag wat hij voor me voelt, krijg ik geen antwoord.
Of hij zegt dat ik een goede moeder ben.
Dat wil ik niet horen, ik wil méér zijn voor hem.
In feite, zegt ze, leven Jos en zij steeds meer in hun eigen wereld.
En ontmoeten die twee werelden elkaar steeds minder.
Ze hoopt dat gezamenlijke therapie daar wat aan kan veranderen.
Als de medicatie die ze nu heeft dan ook nog aanslaat, zoals ze verwacht, breekt er misschien een wat zonniger tijd aan.
Die gedachte geeft haar hoop, maar ze merkt dat Jos terughoudend blijft.
Dat geeft me een machteloos gevoel, zegt ze.
Ik hoop op beterschap.
Maar het voelt wel als een eenzame strijd en dat maakt me verdrietig. |
| |
| Ontmoet en praat online met lotgenoten over een depressieve partner. |
|
Voor iedereen die erkening, herkenning, steun, troost of hulp zoekt organiseren wij online groepssessies met het thema een depressieve partner.
Deze groepssessies zijn voor lotgenoten die leven met een depressieve partner. |
| |
| Deze groepssessies zijn onder leiding van onze professionele hulpverleners.
Voor informatie of aanmelden klikt u op: Info & aanmelden. |
| |
| Info & aanmelden |
| |
|
| |
|
- Depressie is een ziekte, doch net als bij een hartziekte of diabetes, is zelfzorg essentieel voor het herstel.
- Depressie is evengoed een signaal dat er heel wat fout loopt. Vaak kan er aan gewerkt worden, liefst met hulp van buitenaf.
- Depressie is geen emotie. Emoties maken er wel deel van uit.
- Depressie beïnvloedt elk aspect van onszelf - ons denken, gedrag, emoties, zelfrespect, fysieke gesteldheid en onze relaties met anderen - maar we kunnen die effecten identificeren en controleren of accepteren.
|
| |
|
- Voel wat je voelt, negeer het niet.
- Niets komt zomaar nergens vandaan.
- Verzet je tegen depressieve ideeën
- Bepaal zelf wat belangrijk is. En begin daarmee.
- Praat en wees duidelijk in je communicatie.
- Zorg voor jezelf, je uiterlijk.
- Neem en verwacht verantwoordelijkheid.
- Zoek een navolgbaar voorbeeld.
- Toon begrip voor je omgeving en doe dit zonder zelfbeklag.
- Vind plezier in geestelijke intimiteit.
- Aanvaard dat sommige problemen niet door jou kunnen worden opgelost, laat ze los.
- Wees geduldig, morgen is het niet meteen beter, volgende maand wel.
- Blijf uit de buurt van roesmiddelen: alcohol, cannabis, slaapmiddelen, kalmeermiddelen of een mix ervan.
- Neem de antidepressiva die je worden voorgeschreven en weet dat de werking lange tijd op zich laat wachten.
- Zoek hulp als je ze nodig hebt.
|
|
- Door middel van een dagboek een lijstje samenstellen van snelle 'blijmakers', simpele dingen die je beter laten gevoelen als je de 'blues' voelt opkomen.
- Leren hoe en wanneer je professionele hulp zoekt, en hoe met professionelen te communiceren.
- Begrijpen welk het effect van onze depressie is op onze gezinnen, hen helpen de ziekte te begrijpen.
- Stress begrijpen en leren hoe er mee om te gaan.
- Herkennen van depressieve denk- en gedragspatronen en het uitdokteren van een meer constructieve strategie.
- Begrijpen van depressieve schaamte, schuldgevoel, zelfbeklag en positieve gevoelens als trots en plezier leren cultiveren.
- Verstrekken van emotionele steun als andere leden door een diep dal gaan.
- Begrijpen van de effecten van antidepressieve medicatie en tegengestelde medicatie of roesmiddelen.
|
|
 |
| |
| Bij de gedragstherapeutische behandeling van depressie gaat het niet zozeer om de oorzaak van de depressie, maar veel meer om de factoren die de depressie in stand houden.
Hierbij worden twee belangrijke factoren gezien, te weten: |
| |
de veranderingen in het activiteitenpatroon
de automatische negatieve gedachten. |
|
| |
| Veel mensen die depressief zijn komen niet meer toe aan de dingen die ze vroeger wel deden.
Dat kan zijn, omdat ze er geen plezier meer aan beleven, of omdat ze het gevoel hebben dat ze de dingen niet meer aankunnen.
Niet actief zijn kan als voordeel hebben dat u zich minder moe voelt, omdat u zich minder hoeft in te spannen, maar het kan ook nadelen hebben.
Soms wilt u bepaalde dingen wel doen, maar door ze steeds maar uit te stellen wordt het steeds moeilijker ze te gaan doen.
Bovendien gaan mensen zich vaak hopeloos voelen, omdat ze dingen niet hebben gedaan die ze eigenlijk wel hadden willen of moeten doen.
Kortom, door niet actief te zijn kan de depressie blijven bestaan of zelfs erger worden. |
| |
| Een van de dingen die bij een depressie hoort, is het negatief denken.
Als mensen depressief zijn, hebben ze de neiging om alles van de zwarte negatieve kant te zien.
Ze hebben een negatief beeld van zichzelf, van de wereld en van de toekomst.
Deze manier van denken kan ertoe leiden dat iemand in een negatieve cirkel terecht komt: door zo tegen jezelf, de omgeving en de toekomst aan te kijken, gaat iemand zich depressiever voelen, waardoor het negatieve denken weer versterkt wordt.
Zie hiervoor ook het onderstaande model van de depressie. |
| |
| Ook in de gedragstherapeutische behandeling zien we de bovenstaande twee vicieuze cirkels van de depressie terug in het: |
| |
- Actiever worden.
- Aanpakken van automatisch negatieve gedachten.
|
|
| Een manier om deze vicieuze cirkel te doorbreken is: actiever worden.
Dit heeft een aantal voordelen: |
| |
- Door actief te zijn ga je, je beter voelen. Het geeft je het gevoel dat je een bepaalde mate van controle over je leven hebt en dat je iets presteert. Misschien kom je tot de ontdekking dat er dingen zijn waar je plezier in hebt. Als je ze eerst maar hebt uitgeprobeerd!
- Door actief te zijn ga je, je minder moe voelen. In de regel is het zo dat wanneer je moe bent, je moet uitrusten. Wanneer je depressief bent, geldt echter het tegendeel: je moet dan juist méér ondernemen. Door niets te doen, zul je, je alleen maar slomer en meer uitgeput voelen.
- Actief zijn motiveert je om nog actiever te worden. Bij depressie komt de motivatie voor het ondernemen van activiteiten vaak naderhand. Eerst moet je gedrag veranderen, pas dan komt het gevoel. Hoe meer je onderneemt, hoe meer je, je ernaar gaat voelen.
- Actief zijn helpt je om problemen op te lossen. Door maar gewoon aan de slag te gaan, zul je merken dat er voor problemen waarvan je dacht dat je er niets aan kon doen toch oplossingen in zicht komen.
|
| |
| Ondanks al deze voordelen is het niet gemakkelijk meer activiteiten te ondernemen.
Dit komt omdat je hierin belemmerd wordt door sombere of pessimistische gedachten, die zo typerend zijn voor depressie.
Mensen die depressief zijn, hebben vaak het idee dat ze niets doen.
Niets kunnen en nergens plezier in hebben.
Dergelijke gedachten weerhouden je ervan iets te ondernemen en houden je gevangen in de vicieuze cirkel.
Verderop wordt aangegeven hoe je met deze sombere gedachten kunt omgaan.
Op dit moment is het belangrijkste om een beeld te krijgen van wat je precies doet op een dag en de mate van plezier en voldoening die je eraan beleeft.
Deze gegevens zullen je helpen de tijd beter in te delen, zodat je meer 'uit de dag haalt'.
Hiervoor zijn twee stappen nodig: |
| |
- Zelfobservatie van gedrag en stemming
- Plannen van activiteiten.
|
| |
| Ontmoet en praat online met lotgenoten over een depressieve partner. |
|
Voor iedereen die erkening, herkenning, steun, troost of hulp zoekt organiseren wij online groepssessies met het thema een depressieve partner.
Deze groepssessies zijn voor lotgenoten die leven met een depressieve partner. |
| |
| Deze groepssessies zijn onder leiding van onze professionele hulpverleners.
Voor informatie of aanmelden klikt u op: Info & aanmelden. |
| |
| Info & aanmelden |
| |
|
| |
|
| Mensen met depressieve klachten hebben vaak de neiging alles van de donkere kant te bekijken.
Ze hebben een negatief beeld van zichzelf (bijvoorbeeld 'ik kan niets; ik ben waardeloos'), van de wereld (bijvoorbeeld 'het leven heeft geen zin') en van de toekomst (bijvoorbeeld 'ik word nooit meer gelukkig').
Negatieve gedachten zoals deze, hebben verschillende kenmerken. Ze zijn: |
| |
|
 |
Automatisch: |
De gedachten komen zomaar in je op, zonder dat je er moeite voor hoeft te doen. |
| |
| Eenzijdig: |
Ze zijn gebaseerd op enkele feiten en laten andere (tegengestelde) feiten buiten beschouwing. |
| |
| Nutteloos: |
Ze zorgen er alleen maar voor dat je je depressief blijft voelen; ze belemmeren de mogelijkheid tot verandering hierin. |
| |
| Geloofwaardig: |
Je accepteert deze gedachten als feiten en het komt niet in je op er vraagtekens bij te plaatsen. |
| |
| |
Onwillekeurig: |
Dat wil zeggen je hebt er weinig controle over. De gedachten komen onwillekeurig in je op en je kunt ze moeilijk uit je hoofd zetten. |
|
| |
| De gewoonte om negatief te denken maakt dat je in een cirkel rond blijft draaien.
Hoe depressiever je je voelt, hoe negatiever je denkt en hoe meer je erin gelooft, des te depressiever je wordt.
Om uit deze vicieuze cirkel te komen, gaan we nu de aandacht richten op het veranderen van dit negatieve denkpatroon. |
| |
| De oplossing van het probleem |
| |
| In het voorgaande is al aangegeven dat negatieve gedachten hinderlijk kunnen zijn bij het ondernemen van dingen.
Waarschijnlijk kan iedereen voorbeelden bedenken van situaties waarin negatieve gedachten een rol spelen.
Misschien is daarbij ook wel gebleken dat er een verband is tussen gedachten en gevoelens: wat je denkt is van invloed op hoe jij je voelt en hoe jij je gedraagt.
Daarom is het veranderen van negatieve gedachten zo belangrijk.
We gaan dit doen aan de hand van de volgende stappen: |
| |
- Het leren herkennen van negatieve gedachten bij jezelf.
- Het veranderen van deze negatieve gedachten. Meestal is dit zo, dat je op meerdere manieren tegen een gebeurtenis aan kunt kijken. Vaak zitten er ook prettige of positieve kanten aan.
We zullen oefenen om op een meer realistische wijze tegen gebeurtenissen aan te kijken, die voor jezelf een positiever effect heeft.
- Nagaan of deze positieve gedachten overeenkomen met de feiten.
|
| In het begin is het niet zo gemakkelijk (automatische) gedachten op het spoor te komen en te veranderen.
Het kost tijd en oefening deze vaardigheid onder de knie te krijgen.
Het eerste stuk is gaat om het bewuster worden van negatieve gedachten.
Daarna wordt uitgelegd hoe je negatieve gedachten kunt. |
| |
|
| De eerste stap in het veranderen van een negatief denkpatroon is het je bewust worden van je gedachten en de effecten die deze gedachten op je hebben.
Negatieve gedachten maken dat jij je angstig, verdrietig, depressief, hopeloos, schuldig of kwaad voelt. In plaats dat je wegzinkt in deze gevoelens, kun je leren deze emoties te gebruiken als een aanknopingspunt voor verandering.
Op het moment dat je stemming verslechtert of tot een dieptepunt gedaald is, ga je bij jezelf na welke gedachten die aan je stemmingen voorafgaan.
Waarschijnlijk zijn het steeds dezelfde soort gedachten die je somber of angstig maken. |
| |
| Wat moet je nu doen? |
De beste manier om negatieve gedachten bewust te laten worden, is ze (onmiddellijk) op te schrijven, zodra ze zich voordoen.
Noteer het volgende: |
| |
- De datum.
- Het onplezierige gevoel.
Omschrijf je gevoelens en geef iedere emotie een cijfer tussen de één en tien.
Tien betekent dat de emotie zeer sterk aanwezig is; één betekend dat de emotie nauwelijks aanwezig is; vijf betekend dat het gevoel 'gemiddeld' is.
- De situatie.
Wat was de feitelijke gebeurtenis toen je stemming verslechterde? Of was er een bepaalde herinnering of gedachten stroom die tot het onplezierige gevoel leidde?
Omschrijf dit in algemene termen, bijvoorbeeld 'telefoongesprek met schoonmoeder' of 'denken hoe moeilijk het leven is'. Precieze gedachten die door je hoofd gingen, noteer je onder:
- De automatische gedachte(n).
Waar dacht je aan toen je stemming verslechterde? Schrijf deze gedachte(n) zo precies mogelijk op, woord voor woord. Soms is het niet de gedachte, maar meer een bepaald beeld, een bepaalde voorstelling die we voor ogen hebben. Bijvoorbeeld als we ons een moeilijke situatie in de toekomst voorstellen.
Schrijf dan het beeld op dat je voor ogen had.
Het is mogelijk dat je in bepaalde situaties geen gedachten of beelden bij jezelf kunt ontdekken. Je kunt jezelf dan de vraag stellen welke betekenis de betreffende situaties voor je heeft. Wat zegt de situatie over jezelf, de omstandigheden waarin je verkeert, je toekomst?
Dit kan je een aanwijzing geven hoe het komt dat de betreffende gebeurtenis je zo angstig of kwaad of wat dan ook, maakt.
Een ruzie kan bijvoorbeeld voor jou de betekenis hebben dat de relatie ten einde is of dat je überhaupt niet in staat bent met mensen goede relaties te onderhouden. Als je de betekenis van een situatie kunt vaststellen, kun je je vervolgens afvragen of die betekenis juist is.
Kun je de gebeurtenis ook op een andere manier interpreteren?
Nadat je dit ingevuld hebt, geef je iedere gedachte een cijfer tussen de nul en honderd. Hoe geloofwaardig is de gedachte, voorstelling of betekenis voor jou? Honderd betekent dat je er volledig in gelooft; nul betekent dat je er absoluut niet in gelooft.
Ieder getal tussen 0 en 100 is mogelijk.
|
| |
|
|
 |
Als partner van iemand die depressief is, blijf je alleen overeind als je óók kiest voor jezelf.
De aandacht van de omgeving gaat vaak automatisch uit naar degene die depressief is.
Het is volgens mij goed de focus eens te verleggen naar de partner, of, zo je wilt, naar de dochter, moeder, zoon, vader, vriend, vriendin van de depressieve.
Hoe blijft deze overeind? |
| |
| Volgens mij is het belangrijkste dat je ervoor zorgt dat de depressie niet ook het leven |
| van de omgeving van de depressieve persoon gaat bepalen.
Met andere woorden: blijf je eigen leven leven. Geef je hobby's niet op.
Hou je eigen sociale contacten. |
|
| |
|
Tegelijkertijd is het belangrijk aan je relatie te blijven werken.
En daarmee bedoel ik vooral: contact maken.
Deel je angsten, je zorgen, je gedachtes, allebei, zodat je weet wat de ander bezighoudt en hoe je rekening kunt houden met elkaar.
Niet ieder stel is gewend werkelijk contact met elkaar te hebben.
Zolang alles goed gaat, hoeft dat geen probleem te zijn.
Maar als één van de twee depressief is of een andere ziekte heeft, is het wel van essentieel belang.
Anders drijf je langzaamaan steeds verder van elkaar weg.
Als je blijft delen, kan de depressie een verdiepende periode worden waarin je dichter tot elkaar komt.
Het klinkt prachtig, maar in de praktijk is het niet altijd gemakkelijk.
Daarom is het volgens mij heel goed om contact te zoeken met lotgenoten.
En dan heb ik het dus in de eerste plaats niet over de patiënt zelf, maar over de partner.
In de praktijk blijkt dat zij er ontzettend veel aan kunnen hebben om ervaringen te delen met andere partners.
Het helpt jou je eigen keuzes te maken, je eigen weg te vinden in een dergelijke moeilijke periode.
Dat maakt je sterker, en het zorgt dat je meer kunt hebben en er beter voor de ander kunt zijn.
Je helpt er dus niet alleen jezelf mee, maar óók de ander. |
| |
|
| |
| Het Depressiecentrum. |
| |
| Labyrint in Perspectief. |
|
| |
|
|
| |
|
