|
|
| |
|
| |
|
 |
In al die jaren dacht ik dat ik iets voor hem betekende. Wat een ontnuchtering!
Net nu, net op het moment dat ik er echt voor hem wil zijn, laat hij me duidelijk voelen, elke dag opnieuw, dat hij zonder me kan leven, zonder problemen. |
| |
| Klik hier om verder te lezen. >>> |
| |
|
|
 |
Als de kinderen iets aan mij vroegen zei ik altijd nee, tot het moment kwam dat ze helemaal niets meer aan mij vroegen.
Ik sprak onsamenhangend, onduidelijk en langzaam en werd boos op mijn vrouw en kinderen als ze mij niet begrepen. |
| |
| Klik hier om verder te lezen. >>> |
| |
|
|
 |
Lara was vier jaar toen Marian ziek werd, Tom bijna zes.
Marian: 'Tom was heel nieuwsgierig, hij vroeg door. "Wát zit er in je buik? Die bloedbolletjes moeten er dus uit? Hoe gaan ze dat doen?"
We hebben alle vragen eerlijk beantwoord, weliswaar in kindertaal. Kinderen vangen veel op.
Je belt met vrienden, praat met familie. Of ze horen dingen buitenhuis.
Als je hen niet duidelijk vertelt wat er aan de hand is, gaan ze dingen veronderstellen.
Maar ze hebben het allebei rustig opgenomen. |
| |
| Klik hier om verder te lezen. >>> |
| |
|
|
 |
Op het laatst mocht ze bijna niks meer; bij wijze van spreken nog geen kopje koffie inschenken.
Toen hebben we besloten om samen te gaan wonen. In 1992 was dat.
Ik dacht, komt ze een beetje onder dat juk vandaan.
Kan ze meer haar eigen leven bepalen. |
| |
| Klik hier om verder te lezen. >>> |
| |
|
|
 |
Het voelde alsof er langzaam een onzichtbaar net om hem heen werd geweven, dat hem langzaam verstikte.
Het was alsof je je eigen man voor je ogen ziet verdrinken en je kunt er niets aan doen.
Je bent machteloos en kunt hem niet redden, maar ziet hem lijden en kijkt toe.
Ik vind dat het ergste wat je overkomen kan.
Iemand van wie je houdt te zien lijden en er niets aan kunnen doen, hem zelfs niet met woorden kunnen op vrolijken. |
| |
| Klik hier om verder te lezen. >>> |
|
| |
| Terug naar het overzicht van de ervaring verhalen >>> |
| |
|
